அபிதான சிந்தாமணி

பகிர்முகத்திலங்கம் பதின்மூன்று 1008 பகோளம் ரிந்தனன். பிகம் 000) வருஷர் தவம் பகளை - உப திலன் என்று விடைகூறி நீங்கிப் பித்த சோமபானத்தால் வலியடைந்த இந்திரன் உளப்போல் திரிந்து நாகநாதர் அநுக்ரகம் பல்லாயிரம் அசுரர்களைச் செயித்தான். பெற்று நற்கதியடைந்தவர். இவனுக்குப் பகீரதி பெண்ணாகி இவன் பகிர்ழகத்திலங்கம் பதின்ழன்று - இது மடியில் வளர்ந்தாள். ஊர்வசிப் பெயர் நாடகலிகற்பம், விலாசம், பரிசர்ப்பம், அடைந்தாள். (பார - சாங்.) வி தூதம், சமம், நாபம், நமதூதி, பிரகமம், பதபிரத்தன் - இவன் ஒரு சூத்திரன், மறு நிரோதம், பரியுபாசனம், வச்சிரம், புட் பிறப்பில் பிரியவிரதன் என்கிற அரசனா பம், உபநியாசம், வருணசங்காரம் என் னான். (திருமுட்ட - புராணம்) பன. பகிர்முகமாவது - முளைத்த அங்கு பதாதன் - (பூ.) புரஞ்சயன் குமான், ரம் ஓங்கி மூத்தாற்போலத் தலைமக்கள் | பகுளாசுவன் - மிதிலாபுரிக்கரசன். இவன் சொன்ன பொருளைப் பொலியுமாற்றால் கிருஷ்ணனிடம் மிக்க அன்புள்ளவன். விரிவாற் சொல்வது. (வீரசோ.) இவன் பட்டணத்திற்குக் கண்ணன் இரு பகீரதன் -1. (சூ.) திலீபன் குமரன். இவன் டிகளுடன் எழுந்தருள அரசன் எதிர் தன் மூதாதைகள் வரலாற்றினை வசிட்ட கொண்டு உபசரித்தனன். ராலுணர்ந்து அவர்கள் நற்கதியடையப் பகுளை - உத்தானபாதன் புத்திரனாகிய உத் | தமன்பாரி, புரிந்தனன். பிரமன் தரிசனந் தந்து கங் பகை - (கூ) பைசாசர், உலகு, உடல் கையையுஞ் சிவமூர்த்தியையு மெண்ணித் பகைவீடு - (சூரி) ரிஷப, மிது, கர்க், கன், தவம்புரியக் கட்டளையிடக் கங்கை அரச விரு, மகம், கும்பமும், (சந்) மேஷ, மிது, னுக்குத் தரிசனந்தந்து, நான் பூமிக்குவ சிங், துலா, மக, கும்பமும் (செவ்) சிங், ரின் என்னைப் பொறுக்க வல்லவரைத்தே தனு, கும், மீனமும், (புத) சிங், தனுசும், கே என்று மறைய, அரசன் மீண்டும் பிர (குரு) மேஷ, விருச்சிகமும், (சுக்) கர்க், மனையெண்ணித் தவம்புரிந்து பொறுப்பா | சிங்கமும், (இராகு) மிது, துலா, தனு, ருணர்ந்து சிவமூர்த்தியை நோக்கித் தவ | கும்ப, மீனமும், (கேது) (குளிக) க்கும் மியற்றி தாங்கவேண்டி வரம்பெற்றுக் மேஷ, மிதுன, சிங்க, கன்னி, தனுசும், கங்கையை யெண்ணித் தவமியற்றி அவள் பகையாம். வர முன்சென்று கங்கையைக் கொணரு பகோதான் - ஒரு இராவண சேநாவீரன். கையில் வழியில் சந்துருஷி தமது ஆச்சிர பகோளம் - சூரியனை, நாபியாயுடைய, மங் கெடுதல்கண்டு அக்கங்கையை ஆசமித் | காலச்சக்கிரம் பச்சிம முகமாய் மானலோத் தனர். அரசன் திகைத்து இருடியை வேண் திர பர்வதத்தின் மீது நித்யம் ஒரு பிரதக்ஷ டிக் குறைகூறிக் கங்கையை இறந்தோர் ணம் வருவதாயும், அதில் பிரதிஷ்டி தங் எலும்பில் பாய்வித்துச் சுவர்க்கமடைவித் களான கிரகங்கள், தம் தம் கக்ஷைகளில் தவன். இவன் குமரன் சிறு தன். இவன் எதிர்முகமாய் அவரவர்கட்குத் தக்க அள அக்கங்கை தன் காரணமாகப் பூமியில் வந் வின்படி சுற்றிவருகிறதாகவும் பூமி நிலை ததால் பாகீரதியென மும்முறை அழைத்து யாக நிற்பது பிரத்தியகூ சித்தமாயிருப்ப அப்பெயர் நிலைக்கச் செய்தனன். இவன், தைப்பற்றிக் கப்பலில் இருப்பவர்களுக் பிராமணர் செய்த யாகத்திற்கு இடை குக் கரையோடுவ தாய்த் தெரிந்தபோதி யூறு வாராமற் காத்ததனால் அவர்கள் இவ லும் நிதானித்துப் பார்க்கும்போது கரை னைத் தேகத்துடன் சத்திய உலகம் போய்த் யோடாமல் கப்பலோடுவ தாய்த் தெரிவது திரும்பிவர வரமளித்தனர். அங்கனமே போல், எவ்வளவு நிதானித்துப் பார்த்தா அவ்வுலகம் போய் மீண்டவன். இவன் லும் பூமியோடாமல் நிலையாக நிற்பதாய்க் தனக்குக் கோரனால் உண்டாகிய இடரைத் காணப்படுகிற தென்கிற தாயும் பூமி சுற்று தீர்த்துக் கொள்ளச் சுக்கிரனை யடுத்துக் கிறதென்னும் பக்ஷத்தில், மேகமண்டல கந் தவிர தம் சுக்கிரன் உபதேசிக்கப்பெற்று சந்திரமண்டல பரியந் தங்களான ஆகாசாதி அநுட்டித்து அவனை வென்றவன், சுற்றுகிறதென்றே கொள்ள வேண்டுகை 2. இவன் ஒரு யாகஞ்செய்து அந்த யாலே இரண்டிற்கும் கதியுண்டென்று யாகத்தில் பத்துலக்ஷம் கன்னிகைகளை கொள்ளுகிறதைக் காட்டிலும் பிரத்யக்ஷ சுவர்ணம் யானை, தேர், குதிரைகளுடன் சித்தமான பூமியை ஸ்திரமாகக்கொண்டு தானஞ் செய்தான். இந்த யாகத்தில், கோளமே சுற்றுகிறதாகக் கொள்ளுகை
பகிர்முகத்திலங்கம் பதின்மூன்று 1008 பகோளம் ரிந்தனன் . பிகம் 000 ) வருஷர் தவம் பகளை - உப திலன் என்று விடைகூறி நீங்கிப் பித்த சோமபானத்தால் வலியடைந்த இந்திரன் உளப்போல் திரிந்து நாகநாதர் அநுக்ரகம் பல்லாயிரம் அசுரர்களைச் செயித்தான் . பெற்று நற்கதியடைந்தவர் . இவனுக்குப் பகீரதி பெண்ணாகி இவன் பகிர்ழகத்திலங்கம் பதின்ழன்று - இது மடியில் வளர்ந்தாள் . ஊர்வசிப் பெயர் நாடகலிகற்பம் விலாசம் பரிசர்ப்பம் அடைந்தாள் . ( பார - சாங் . ) வி தூதம் சமம் நாபம் நமதூதி பிரகமம் பதபிரத்தன் - இவன் ஒரு சூத்திரன் மறு நிரோதம் பரியுபாசனம் வச்சிரம் புட் பிறப்பில் பிரியவிரதன் என்கிற அரசனா பம் உபநியாசம் வருணசங்காரம் என் னான் . ( திருமுட்ட - புராணம் ) பன . பகிர்முகமாவது - முளைத்த அங்கு பதாதன் - ( பூ . ) புரஞ்சயன் குமான் ரம் ஓங்கி மூத்தாற்போலத் தலைமக்கள் | பகுளாசுவன் - மிதிலாபுரிக்கரசன் . இவன் சொன்ன பொருளைப் பொலியுமாற்றால் கிருஷ்ணனிடம் மிக்க அன்புள்ளவன் . விரிவாற் சொல்வது . ( வீரசோ . ) இவன் பட்டணத்திற்குக் கண்ணன் இரு பகீரதன் - 1 . ( சூ . ) திலீபன் குமரன் . இவன் டிகளுடன் எழுந்தருள அரசன் எதிர் தன் மூதாதைகள் வரலாற்றினை வசிட்ட கொண்டு உபசரித்தனன் . ராலுணர்ந்து அவர்கள் நற்கதியடையப் பகுளை - உத்தானபாதன் புத்திரனாகிய உத் | தமன்பாரி புரிந்தனன் . பிரமன் தரிசனந் தந்து கங் பகை - ( கூ ) பைசாசர் உலகு உடல் கையையுஞ் சிவமூர்த்தியையு மெண்ணித் பகைவீடு - ( சூரி ) ரிஷப மிது கர்க் கன் தவம்புரியக் கட்டளையிடக் கங்கை அரச விரு மகம் கும்பமும் ( சந் ) மேஷ மிது னுக்குத் தரிசனந்தந்து நான் பூமிக்குவ சிங் துலா மக கும்பமும் ( செவ் ) சிங் ரின் என்னைப் பொறுக்க வல்லவரைத்தே தனு கும் மீனமும் ( புத ) சிங் தனுசும் கே என்று மறைய அரசன் மீண்டும் பிர ( குரு ) மேஷ விருச்சிகமும் ( சுக் ) கர்க் மனையெண்ணித் தவம்புரிந்து பொறுப்பா | சிங்கமும் ( இராகு ) மிது துலா தனு ருணர்ந்து சிவமூர்த்தியை நோக்கித் தவ | கும்ப மீனமும் ( கேது ) ( குளிக ) க்கும் மியற்றி தாங்கவேண்டி வரம்பெற்றுக் மேஷ மிதுன சிங்க கன்னி தனுசும் கங்கையை யெண்ணித் தவமியற்றி அவள் பகையாம் . வர முன்சென்று கங்கையைக் கொணரு பகோதான் - ஒரு இராவண சேநாவீரன் . கையில் வழியில் சந்துருஷி தமது ஆச்சிர பகோளம் - சூரியனை நாபியாயுடைய மங் கெடுதல்கண்டு அக்கங்கையை ஆசமித் | காலச்சக்கிரம் பச்சிம முகமாய் மானலோத் தனர் . அரசன் திகைத்து இருடியை வேண் திர பர்வதத்தின் மீது நித்யம் ஒரு பிரதக்ஷ டிக் குறைகூறிக் கங்கையை இறந்தோர் ணம் வருவதாயும் அதில் பிரதிஷ்டி தங் எலும்பில் பாய்வித்துச் சுவர்க்கமடைவித் களான கிரகங்கள் தம் தம் கக்ஷைகளில் தவன் . இவன் குமரன் சிறு தன் . இவன் எதிர்முகமாய் அவரவர்கட்குத் தக்க அள அக்கங்கை தன் காரணமாகப் பூமியில் வந் வின்படி சுற்றிவருகிறதாகவும் பூமி நிலை ததால் பாகீரதியென மும்முறை அழைத்து யாக நிற்பது பிரத்தியகூ சித்தமாயிருப்ப அப்பெயர் நிலைக்கச் செய்தனன் . இவன் தைப்பற்றிக் கப்பலில் இருப்பவர்களுக் பிராமணர் செய்த யாகத்திற்கு இடை குக் கரையோடுவ தாய்த் தெரிந்தபோதி யூறு வாராமற் காத்ததனால் அவர்கள் இவ லும் நிதானித்துப் பார்க்கும்போது கரை னைத் தேகத்துடன் சத்திய உலகம் போய்த் யோடாமல் கப்பலோடுவ தாய்த் தெரிவது திரும்பிவர வரமளித்தனர் . அங்கனமே போல் எவ்வளவு நிதானித்துப் பார்த்தா அவ்வுலகம் போய் மீண்டவன் . இவன் லும் பூமியோடாமல் நிலையாக நிற்பதாய்க் தனக்குக் கோரனால் உண்டாகிய இடரைத் காணப்படுகிற தென்கிற தாயும் பூமி சுற்று தீர்த்துக் கொள்ளச் சுக்கிரனை யடுத்துக் கிறதென்னும் பக்ஷத்தில் மேகமண்டல கந் தவிர தம் சுக்கிரன் உபதேசிக்கப்பெற்று சந்திரமண்டல பரியந் தங்களான ஆகாசாதி அநுட்டித்து அவனை வென்றவன் சுற்றுகிறதென்றே கொள்ள வேண்டுகை 2 . இவன் ஒரு யாகஞ்செய்து அந்த யாலே இரண்டிற்கும் கதியுண்டென்று யாகத்தில் பத்துலக்ஷம் கன்னிகைகளை கொள்ளுகிறதைக் காட்டிலும் பிரத்யக்ஷ சுவர்ணம் யானை தேர் குதிரைகளுடன் சித்தமான பூமியை ஸ்திரமாகக்கொண்டு தானஞ் செய்தான் . இந்த யாகத்தில் கோளமே சுற்றுகிறதாகக் கொள்ளுகை