எட்டுத்தொகையுள் நானகாவதாகிய பதிற்றுப்பத்துமூலமும் பழையவுரையும்
பதிற்றுப்பத்து,
செருமிகு முன்பின் மறவரொடு தலைச்சென்று
ரு பனை தடி புனத்திற் கைதடிப் பலவுடன்
யானை பட்ட வான்மங்யகு கடுந்தார்.
மாவு மாக்களும் படுபிண முக இயர்
பொறித்த போலும் புள்ளி யெருத்திற்
புன்புற வெருவைப் பெடைபுணர் சேவல்
க0 குடுமி யெழாலொடு கொண்டுகிழக் கிழிய
நிலமிழி நிவப்பி னீணிரை பலசுமந்
துருவெழு கூளிய ருண்டு மகிழ்க் தாடக்
குருதிச் செம்புன வொழுகச்
செருப்பல செய்குவை வாழ்கலின் வளனே.
துறை - களவழி.
வண்ண ழம் நூக்கும் அது,
பெயர் - (கா) வாண்மயங்கு கடுத்தார்.
(ச) தலைச்சென்று (ந) வம்பமர்க்கடந்தென் மாறிக்கூட்டுக.
வம்பம் சென்றது முன்பு செய்துவருகின்ற போரன் திப் பகைவர்
புதிதாகப் பகைத்துச்செய்யும் போரினை.
-- கா... 'வாள் மயங்குதலாவது இரண்டு படையின்னாளும் நம்மில் தெரி
யாமல் மயங்குதல்
இச்சிறப்பான், இதற்கு வாண் மயங்கு கடுந்தார்" என்று பெயா
யிற்று,
க, கிழக்கென்றது. கீழான பள்ளங்களை
(ங) உள்ளமொடு வம்பமர்க்கடந்து (கச) செருப்பல்செய்ருளை,
அதனானே (2) நின துவலி (க) நின்னிடத்துக் (உ) கேடுபடாததாயிருந்தது;
* அதன் மேலும் இதற்கு அடியாதிய (க ) நிபோர்ம் 'சாம் பொன்
கட்டி விக
லியது, அவனவன்
இதனா சொல்லியது, வன 'வனச புக கூறியலாமயம்,
மிகுதிவகையால், தன்போர்க்களச்சிறப்புக் கவின்மையின், துறை
களவழியாயிற்று.
(நான்.) வாழ்கநின் வளனே நின்னுடை வாழ்க்கை
வாய் மொழி வாயா நின்புக ழேத்தப்
பகைவ ராரப் பழங்க ணருளி
கங்கள் நாக நன்கலஞ் சிதறி
ரு யான்றவிந் தடங்கிய செயிர்தீர் செம்மால்
'...
"
::
.
..
'
'. .
பதிற்றுப்பத்து
செருமிகு
முன்பின்
மறவரொடு
தலைச்சென்று
ரு
பனை
தடி
புனத்திற்
கைதடிப்
பலவுடன்
யானை
பட்ட
வான்மங்யகு
கடுந்தார்
.
மாவு
மாக்களும்
படுபிண
முக
இயர்
பொறித்த
போலும்
புள்ளி
யெருத்திற்
புன்புற
வெருவைப்
பெடைபுணர்
சேவல்
க0
குடுமி
யெழாலொடு
கொண்டுகிழக்
கிழிய
நிலமிழி
நிவப்பி
னீணிரை
பலசுமந்
துருவெழு
கூளிய
ருண்டு
மகிழ்க்
தாடக்
குருதிச்
செம்புன
வொழுகச்
செருப்பல
செய்குவை
வாழ்கலின்
வளனே
.
துறை
-
களவழி
.
வண்ண
ழம்
நூக்கும்
அது
பெயர்
-
(
கா
)
வாண்மயங்கு
கடுத்தார்
.
(
ச
)
தலைச்சென்று
(
ந
)
வம்பமர்க்கடந்தென்
மாறிக்கூட்டுக
.
வம்பம்
சென்றது
முன்பு
செய்துவருகின்ற
போரன்
திப்
பகைவர்
புதிதாகப்
பகைத்துச்செய்யும்
போரினை
.
-
-
கா
.
.
.
'
வாள்
மயங்குதலாவது
இரண்டு
படையின்னாளும்
நம்மில்
தெரி
யாமல்
மயங்குதல்
இச்சிறப்பான்
இதற்கு
வாண்
மயங்கு
கடுந்தார்
என்று
பெயா
யிற்று
க
கிழக்கென்றது
.
கீழான
பள்ளங்களை
(
ங
)
உள்ளமொடு
வம்பமர்க்கடந்து
(
கச
)
செருப்பல்செய்ருளை
அதனானே
(
2
)
நின
துவலி
(
க
)
நின்னிடத்துக்
(
உ
)
கேடுபடாததாயிருந்தது
;
*
அதன்
மேலும்
இதற்கு
அடியாதிய
(
க
)
நிபோர்ம்
'
சாம்
பொன்
கட்டி
விக
லியது
அவனவன்
இதனா
சொல்லியது
வன
'
வனச
புக
கூறியலாமயம்
மிகுதிவகையால்
தன்போர்க்களச்சிறப்புக்
கவின்மையின்
துறை
களவழியாயிற்று
.
(
நான்
.
)
வாழ்கநின்
வளனே
நின்னுடை
வாழ்க்கை
வாய்
மொழி
வாயா
நின்புக
ழேத்தப்
பகைவ
ராரப்
பழங்க
ணருளி
கங்கள்
நாக
நன்கலஞ்
சிதறி
ரு
யான்றவிந்
தடங்கிய
செயிர்தீர்
செம்மால்
'
.
.
.
:
:
.
.
.
'
'
.
.