எட்டுத்தொகையுள் நானகாவதாகிய பதிற்றுப்பத்துமூலமும் பழையவுரையும்

பதிற்றுப் பத்து விலங்கல் போ மாமின், விலங்கலெனப்பட்டது, காமிகண்டாலொப்பது - அம்ம திலையடைந்த விடமெல்வின், அவ்விடவணுமைபற்றி அதன் உவமை யை அம்மதில்மேதாகக் கூறிற்றெனக்கொள் -- துஞ்சுமாமென்றது - மதில்வாயிலிற்றூங்கும் கணைா பூமாங்கா; இனிக் கழுக்கோவாக் காட்டிய மாமென்பாருமுளர். - சு. ஐயவியென்றது கதவிற்குக் காவலாகப் பதவாதிலே தூக்கப்படும் துலாமரத்தை; அப்புக்கட்டென் பாருமுளர்,- சாண்டு மதிலென்றது உண் (க) கொடுங்கணிஞ்சியையும் (உ) விலங்கலையுமுடைய (ச) மதியெனக் இனி இடையில் விலங்கலென் றதனை மாற்றர் படையை விலங்குதலை புடையவென்றாக்கி, மூனின் ற கொடுங்கனிஞ்சியென் றதொப் முமே மதில் தாக ஐயவி தூக்கிய மதிலென்றதனை ஆகுபெயரான். பார்க்குப் பெயராக்கி நாகேண்டன்ன ஊரென மாறியுரைப்பாருமுளர். ககூ, உள்ள லுமுரிப்ளென் றது .யா: குறித்த நான்ளவும் ஆற்றியிருச்சு வென்ற நின்னேவல்பூண்டு - நின்னை உள்ளாதிருத்தலேயன்றி நீ குறித்த நாளுக்குமேவே கட்டித்தாயாகலின், ன்னை நினைத்து அருந்துதலுமுரிய ளென் றவாறு கச - டு. தாவின்று திருமணிபொருத திகழ்வியேசும்பொனென் ந்து. வலியில்லையானபடியாலே அழகிய மணிக்கொC பொருத ஒளிவிடு இன்ற பசும்பொலொன் றவாறு ஈண்டுத் தாவென்றதுவலி, பொன்னுக்கு வலியாவது உரனுடைமை, இன்தென்பதனை இன்றாகவெனத்திரித்து இப்ரகையாலெனக்கொள்க. என்றது, ஒனியையுடைய மணிக்ளொடு பொரவற்றாம்படி ஓட்டற்ற ஒளி யையுடைய பசும்பொனென் றவாறு கரு- சு. பூண் பசும்பொன் வயிரமொடு உறழ்ந்து சுடர்வரவொக் கூட்டி, பூனை பசும்பொன் தன்னிடையழுத்தி வயிரங்களொடு மாறு பட்டு விலக வேளவரைக்க கரையோரென்ற பன்மையாற் காதன்மகளிர் பலரெனக் கொள்க கள்வி. அகலப் பாய்லென் இருபெயரொட்டாக்கி, அத்தை அல் வழிச்சாரியையென்க, துயிலினிய பாய லெனவுரைக்க அக்கத்தை மகளிர்க்குப் பாய்லெனச் சிறப்பித்தமையான், இதற்கு துயிலின் பாயல் என்று பெயராயிற்று. ககள் பாறுக்கொளாலும் வல்லோயென்றது. அவ்வகலப்பாயலை வேற்றுப்புலத்து வினை வில்வழி நின்மகளிர்க்கு நகர்க்கொடுத்தற்கு நீன்ன
பதிற்றுப் பத்து விலங்கல் போ மாமின் விலங்கலெனப்பட்டது காமிகண்டாலொப்பது - அம்ம திலையடைந்த விடமெல்வின் அவ்விடவணுமைபற்றி அதன் உவமை யை அம்மதில்மேதாகக் கூறிற்றெனக்கொள் - - துஞ்சுமாமென்றது - மதில்வாயிலிற்றூங்கும் கணைா பூமாங்கா ; இனிக் கழுக்கோவாக் காட்டிய மாமென்பாருமுளர் . - சு . ஐயவியென்றது கதவிற்குக் காவலாகப் பதவாதிலே தூக்கப்படும் துலாமரத்தை ; அப்புக்கட்டென் பாருமுளர் - சாண்டு மதிலென்றது உண் ( ) கொடுங்கணிஞ்சியையும் ( ) விலங்கலையுமுடைய ( ) மதியெனக் இனி இடையில் விலங்கலென் றதனை மாற்றர் படையை விலங்குதலை புடையவென்றாக்கி மூனின் கொடுங்கனிஞ்சியென் றதொப் முமே மதில் தாக ஐயவி தூக்கிய மதிலென்றதனை ஆகுபெயரான் . பார்க்குப் பெயராக்கி நாகேண்டன்ன ஊரென மாறியுரைப்பாருமுளர் . ககூ உள்ள லுமுரிப்ளென் றது . யா : குறித்த நான்ளவும் ஆற்றியிருச்சு வென்ற நின்னேவல்பூண்டு - நின்னை உள்ளாதிருத்தலேயன்றி நீ குறித்த நாளுக்குமேவே கட்டித்தாயாகலின் ன்னை நினைத்து அருந்துதலுமுரிய ளென் றவாறு கச - டு . தாவின்று திருமணிபொருத திகழ்வியேசும்பொனென் ந்து . வலியில்லையானபடியாலே அழகிய மணிக்கொC பொருத ஒளிவிடு இன்ற பசும்பொலொன் றவாறு ஈண்டுத் தாவென்றதுவலி பொன்னுக்கு வலியாவது உரனுடைமை இன்தென்பதனை இன்றாகவெனத்திரித்து இப்ரகையாலெனக்கொள்க . என்றது ஒனியையுடைய மணிக்ளொடு பொரவற்றாம்படி ஓட்டற்ற ஒளி யையுடைய பசும்பொனென் றவாறு கரு - சு . பூண் பசும்பொன் வயிரமொடு உறழ்ந்து சுடர்வரவொக் கூட்டி பூனை பசும்பொன் தன்னிடையழுத்தி வயிரங்களொடு மாறு பட்டு விலக வேளவரைக்க கரையோரென்ற பன்மையாற் காதன்மகளிர் பலரெனக் கொள்க கள்வி . அகலப் பாய்லென் இருபெயரொட்டாக்கி அத்தை அல் வழிச்சாரியையென்க துயிலினிய பாய லெனவுரைக்க அக்கத்தை மகளிர்க்குப் பாய்லெனச் சிறப்பித்தமையான் இதற்கு துயிலின் பாயல் என்று பெயராயிற்று . ககள் பாறுக்கொளாலும் வல்லோயென்றது . அவ்வகலப்பாயலை வேற்றுப்புலத்து வினை வில்வழி நின்மகளிர்க்கு நகர்க்கொடுத்தற்கு நீன்ன