திருவாலவாயுடையார் திருவிளையாடற்புராணம்

எO திருவாலவாயுடையார் திருவிளையாடற்புராணம், மகன் இதே காம் சிற்பும் இன்ற அன்னிய ரொருவர்க் கஞ்சே 1னஞ்சுவ னினக்கே யென்று பின்னரு முரைப்ப வெந்தை திகைத்தவன் பேச்சைக் கண்டு நன்னெறி வழக்கே காணாய் கன்கிலா விகலை விட்டிங் குன்னருங் கவுரி கூந்தற் கொக்குமே மற்றோர் கூந்தல். (உஅ ) வளந்தரு மடநாண் முன்னா வருங்குண நித்த மாபோ லுளங்கவ ரிருள்வா சந்தே சுரியன் நித்த மாகுக் தெளிந் தறிக் தலையோ பெதாய் 3சிற்புட்ப கேசி யென்று குளிர்ந்தமா மறைக ணான் குங் கூப்பிடு கின்ற வாறு. (உக) இன்னபூ வாச கேசி தன்னையா ரறியா சென்னப் பின்னொருத் தரமுமின்றிப் பேரழற் கண்ணால் வெந்து தன்னுளே பரித வித்துத் தண்ணினீர் வேட்டுக் கூப்பிட்ட டன்னமார் வாவி யிர்போய் வீழ்ந்தன தாற்றா னாகி, ($0) காமனைக் கோய்ந்த கண்ணன் காலனைப் பாய்ந்த காலன் பாமறைக் கெய்தா மெய்யன் பாவலர் நாண நின்று நாமறச் சொன்ன செற்ற நற்றமிழ்ப் புலவ னைப்பொற் மூமரைத் தடத்துட் போகக் கண்டனன் றமிழ்க்கி ரங்கி, (க.க) பாந்தளஞ் சடில முக்கட் பாவல னொளிப்பக் கண்டு சூழ்ந்தவர் சொக்கன் நன்முன் சொல்லியார் வெல்வா ரென்றே யேந்ததி சயத்தோ டஞ்சி யேத்தினர் குணலை கொள்ளா வாழ்ந்தனன் முனிவன் அங்கும் பூங்கிழி வாய்த்த தென்றே, (கூட) விரைவொடுஞ் சென்றி யாரும் வியப்பான் இழிய றுத்துப் பாமனை யடைந்து வாழ்த்திப் போந்து தன் பண்பிற் கொத்த திருவினு முருவ மிக்க தேவியை மணந்து ஞாலம் பாவவாழ்ந் திருந்தா லூழி 10பழுதறு சிறுவர்ப் பெற்றே. (ங) 4. பேச்சைக்கண்டு சொல்ல யறிந்து; 'சொல்லக்கண்ட' (ருஎ: கரு.) இகலைவிட்டு வழக்கைக் காணயென்க, உக, சித்புட்ப கேசி.ஞானப்பூக் காதை; இது, சீகாளத்தியிலுள்ள அம்பி கையின் திருநாமம்; "இன்ன பூவரசகேசி" என்பர்பின்; 10. கூப்பிடுகின்ற வாறு தெளிக தறிந் திஃபோ. கூக, காமா - அச்சமா. உ, குண மகிழ்ச்சி மிகுதிக்கண் ஆடும் ஒருவகைக்கூத்து, வாய்த்த சென்று வாழ்ந்தனன் ; "நம்பாட்டுப் புலவனாய்ச் சங்கமேறி சற்கனகக் இழிதரு மிக் கருளினோன் காண்" (திருநா, தே. திருப்புத்துார்.) கூகூ, மிக்க தேவியை, ஊழி - பலநாள். .ம்.) 16 அஞ்சினேனினக்கே' 2 'விளக்கே' 8 'சிறப்புறுகேசியென்று, களுக்க' இன்னுமாமஞ்சகேசி' 5. தண்ணநீர்' 'ேகண்ட 7' காய்ந்த' 'ேஒளிப்புக் கண்டு 9'பணியிற்கொத்த' 10 பமுதச்சிறுவர்' - -. .---